kul

İstiyorsun ki, kar beyaz olsun göğün yüzü,

Bilmiyorsun ki, beyaz da bir, siyah da.

İstiyorsun ki, kanat sesleriyle dolsun bülbüllerin,

Bilmiyorsun ki, bülbül de bir, karga da.

İstiyorsun ki, bahar olsun kışın,

Bilmiyorsun ki, baharın da bir, zemherin de.

İstiyorsun ki, insan olsun; dağ olsun, duvar olsun,

Bilmiyorsun ki, insan da bir, viran da.

İstiyorsun ki, söz şifa olsun, kulak merhem,

Bilmiyorsun ki, dil de bir, lal da.

İstiyorsun ki, dizine uzanayım,

Bilmiyorsun ki, diz de bir, taş da.

İstiyorsun ki, kalbi beşik olsun, ruhu ninni,

Bilmiyorsun ki, ninni de bir, ağıt da.

İstiyorsun ki, bir dost olsun, bir de sevgili,

Bilmiyorsun ki, şems de sen gibi, leyla da.

İstiyorsun ki ait olayım,

Bilmiyorsun ki, sıla da bir, gurbet de.

İstiyorsun ki, bitsin artık,

Bilmiyorsun ki, bitse de bir, bitmese de.

İstiyorsun ki, koşturayım da çatlasın kalemim,

Bilmiyorsun ki, az da bir, çok da.

İstiyorsun ki, olmasın böyle,

Bilmiyorsun ki, olsa da bir, olmasa da.

İstiyorsun ki, yırtılsın için,

Bilmiyorsun ki, yırtılsa da bir, yırtılmasa da.

İstiyorsun ki, duyulsun sesim,

Bilmiyorsun ki, kul, duysa da bir, duymasa da...