3 Kasım 2017 Cuma

Sandalye

Birinin evinin yandığını görünce, bir şekilde yardım edersin değil mi?

Elbette.

Ha işte onu, birinin canının yandığını görünce yapamazsın, kimse yapamaz. Şimdi anladın mı, kendini neden yalnız hissettiğini!

Bu: acımasız.

Bu: gerçek.

Böyle, nasıl yaşayabilir insan?

Bunu bilerek, kabullenerek: güle oynaya değil, yana yana yani...

Oturabilir miyim biraz?

Elbette, çekin bir sandalye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder