Düstur

- Ya olursa - diye, her yeni sözümüz, her yeni arayışımız, her yeni bir kapıyı çalışımız! İçten içe biliyoruz oysa, hadi yapmayın, siz de biliyorsunuz; olmayacağını... Bu, anlatılır değil, anlaşılır bir şey. Her çarpışmamızda bir söz, bir şiir, bir şarkı ya da biri ile, bile bile hep aynı tatmin kırıntısı... Sofraya aç oturulur, aç kalkılır, düstur budur, amenna... Sadece okuduğunu, duyduğunu  anlayacaksa, öyle okuyanı / dinleyeni, neyleyim ben...